Σήκωσε ψηλά τα μάτια
ράθυμε εικονολάτρη,
δεν χτίζεται το σύμπαν με πέτρες,
παρά με δάκρυα και δρόμους.
Ξέχασε τα ευχολόγια
που αυγατίζουν τους
πόθους
και προσπέρασε τους λάκκους
με τα νεκρά δέντρα.
Άπλωσε τα χέρια σου
κι άγγιξε το φως.
Είναι τα λείψανα της μέρας
που ντύνουν τα όνειρά σου,
για να ‘χουν σιωπή
στα βαθιά μεσάνυχτα.
Ο Χριστόφορος Τριάντης υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση από το 1998. Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο των Τρικάλων και στην ιστοσελίδα του τοπικού συνδέσμου φιλολόγων (filologoi.gr). Επιθυμία του είναι να γράφει ποιήματα χρησιμοποιώντας τις λέξεις «με προσοχή, πάθος και αίμα!» όπως είπε ο Νίτσε και «να εξαφανίσει τη ματαιοδοξία του» όπως είπε ο Έζρα Πάουντ.