Σελίδα [25]
5
Δεν ανήκουμε σε κανέναν εκτός από το χρυσαφί σημείο αυτής της άγνωστης σε μας λάμπας, της απρόσιτης για μας λάμπας που κρατάει ξάγρυπνα το κουράγιο και τη σιωπή.
Σελίδα [31]
15
Τα παιδιά βαριούνται την Κυριακή. Ο Σπουργίτης προτείνει μια εβδομάδα είκοσι τεσσάρων ημερών για να κομματιάσει την Κυριακή. Δηλαδή μια ώρα Κυριακής να προστίθεται σε κάθε μέρα, κατά προτίμηση την ώρα του γεύματος, αφού δεν υπάρχει πια ξερό ψωμί.
Αλλά να μην του ξαναμιλήσει κανείς για Κυριακή.
Σελίδα [75]
89
Ο Φρανσουά, εξαντλημένος μετά από πέντε νύχτες διαδοχικών συναγερμών, μου λέει: «Θα αντάλλασα ευχαρίστως το σπαθί μου με έναν καφέ!» Ο Φρανσουά είναι είκοσι χρονών.
Σελίδα [115]
151
Απάντησε «απών» από μόνο σου, αλλιώς κινδυνεύεις να μη γίνεις κατανοητός.
Σελίδα [161]
224
Άλλοτε, τη στιγμή που έπεφτα στο κρεβάτι, η ιδέα ενός προσωρινού θανάτου στην αγκαλιά του ύπνου με ξαστέρωνε, σήμερα αποκοιμιέμαι για να ζήσω μερικές ώρες.
Εδώ ο “Ύπνος”, ένα κύριο όνομα (εξ ου και το άρθρο στον τίτλο), είναι το μυθολογικό παρωνύμιο του συγγραφέα, όπως το “Αλέξανδρος” υπήρξε εκείνο της αντιστασιακής του δράσης. Μια δράση που έν τινι μέτρω ο Ρενέ Σαρ προεκτείνει και συνεχίζει με την έκδοση, αμέσως μετά τη λήξη του δεύτερου μεγάλου πολέμου, αυτού του σημειωματάριου. Γιατί ένα από τα διακυβεύματα του ολιγοσέλιδου αυτού βιβλίου είναι η σύνδεση της ποίησης με τη δράση, του πνεύματος με την πράξη. Και κατ’ αρχήν το παρόν βιβλίο είναι το αποτέλεσμα αυτής της σύνδεσης. Είναι το γεφύρι που ρίχνει καθημερινά ο Σαρ, στα χρόνια της αντιστασιακής δράσης του, ανάμεσα στον καθημερινό εαυτό του της πρακτικής ζωής, μιας ζωής που, για εκείνη την περίοδο, κινείται σαν εκκρεμές από την όχθη της ζωής στην όχθη του θανάτου, και της πνευματικής περιπέτειας στην οποία έχει ριχτεί ήδη πριν από τον πόλεμο. Έτσι και η μορφή που παίρνει η γραφή φέρει το αποτύπωμα αυτής της “λαθραίας”, όπως την ονομάζει ο ίδιος, ζωής των ελάχιστων χρόνων που η αντιστασιακή δράση επιτρέπει στη γραφή να “αναπτυχθεί”.
[Από την Εισαγωγή του Θανάση Χατζόπουλου]
Εισαγωγή - Μετάφραση: Θανάσης Χατζόπουλος
René Char - Φύλλα του Ύπνου – Πόλις, 2017