Απόσπασμα από το διήγημα “άπνοια. Άπνοια”. Σελίδες 48, 49.
Πρώτ’ απ’ όλα το ψυγείο. Το λάστιχο της πόρτας του χάλασε και δεν κλείνει καλά, δεν κάνει επαφή. Το αποτέλεσμα είναι να χάνεται η ψύξη, να καίγεται ρεύμα χωρίς λόγο, και τα τρόφιμα να κινδυνεύουν από αλλοίωση. Ήδη το βούτυρο λιώνει και το νερό δεν ψύχεται σωστά. Το φαγητό της προηγούμενης μέρας δεν μπορεί να φυλαχθεί χωρίς κίνδυνο να βρωμίσει και τα πορτοκάλια αρχίζουνε να σαπίζουν από την πλευρά που ακουμπούν. Τα λαχανικά μαραγκιάζουν και τα λεμόνια ζαρώνουν, χάνουνε το χυμό τους.
Πρώτ’ απ’ όλα λοιπόν το ψυγείο. Μετά η πρίζα του τηλεφώνου. Τράβα – τράβα, έχει φύγει από τη θέση της, έχει ξεκολλήσει από τον τοίχο και κρέμεται. Είναι άθλιο το θέαμα και αντιαισθητικό, χώρια που δημιουργούνται και προβλήματα με τα τηλεφωνήματα. Γιατί τα καλώδια που χάσκουν αποσυνδέονται και οι κλείσεις διακόπτονται, γίνονται λάθη στους αριθμούς, άλλον παίρνεις και άλλος βγαίνει. Τις προάλλες ακούστηκε κάποιος να λέει, σ’ ένα φίλο του προφανώς, ότι έχει βάλει ντεντέκτιβ να παρακολουθεί τη γυναίκα του γιατί υποψιάζεται ότι τον απατά. Όπου υπάρχει καπνός, λέει μια παροιμία, υπάρχει και φωτιά. Οπότε θα τη συλλάβει επ’ αυτοφώρω σε κάποιο σε κάποιο ξενοδοχείο και θα εισβάλουν μέσα στο δωμάτιο οι αστυνομικοί με τους μάρτυρες κι άντε μετά να ισχυριστεί ότι δεν τον απατούσε. Βέβαια, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Οι υποψίες μπορεί να είναι εντελώς αβάσιμες, να τροφοδοτούνται από μία ζηλόφθονη και μόνο καχυποψία. Και στις δύο περιπτώσεις ο γάμος έχει καταστραφεί, έχει πάει περίπατο. Αλίμονο σ’ εκείνους που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.
Μάριος Ποντίκας
Ζήτω - Μάριος Ποντίκας - Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2012