Φώναξε αὐτόν πού στρίβει τά μεγάλα ποῦρα,
Τον μυώδη, καί βάλ’ τον νά χτυπήσει
Στίς κοῦπες τῆς κουζίνας ἀφροδισιακές κρέμες.
Ἄσε τίς πόρνες νά σουλατσάρουν μέ τά φουστάνια
Πού συνηθίζουν νά φοροῦν, καί τ’ αγόρια
Νά φέρουν λουλούδια τυλιγμένα σέ παλιές ἐφημερίδες.
Ἄς εἶναι τό εἶναι τό φινάλε τοῦ φαίνεσθαι.
Ὁ μόνος αὐτοκράτορας εἶναι ὁ αὐτοκράτορας τοῦ παγωτοῦ.
Πάρε ἀπό την ξύλινη ντουλάπα,
Πού τῆς λείπουν τά τρία γυάλινα πόμολα, τό σεντόνι
Πού ἐκείνη κάποτε εἶχε κεντήσει μέ βεντάλιες
Και ἃπλωσέ το ἔτσι πού νά τῆς σκεπάζει τό πρόσωπο.
Ἄν τά ἐρεθισμένα της πόδια έξέχουν, θ’ ἀποκαλύψουν
Πόσο ψυχρή εἶναι, καί ἀνόητη.
Ἄσε τή λάμπα νά ρίξει τό φῶς της.
Ὁ μόνος αὐτοκράτορας εἶναι ο αὐτοκράτορας τοῦ
παγωτοῦ.
Wallace Stevens - Δεκατρείς τρόποι να κοιτάς ένα κοτσύφι και άλλα ποιήματα - Εκδόσεις Άγρα, 2007
Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός