Υπάρχουν δύο είδη χρησιμότητες, αλλά το νόημα αυτής της λέξης είναι σχετικό. Ο,τι είναι χρήσιμο για τον μεν δεν είναι χρήσιμο για τον δε. Είστε υποδηματοποιός και είμαι ποιητής. – Για μένα χρήσιμο είναι ο πρώτος μου στίχος να ομοιοκαταληκτεί με τον δεύτερο. – Ένα λεξικό ομοιοκαταληξίας για μένα είναι υψίστης χρησιμότητας. Σ’ εσάς, για να κόψετε το δέρμα, το λεξικό σας είναι παντελώς άχρηστο και πολύ ορθά θα λέγατε ότι η φαλτσέτα σας δεν θα με εξυπηρετούσε και πολύ για να συνθέσω μια ωδή. Κατόπιν τούτου θα αποφανθείτε ότι ένα υποδηματοποιός είναι υπεράνω ενός ποιητή ή ότι κάλλιστα μπορούμε να προσπεράσουμε και τον μεν και τον δε. Δεν φιλοδοξώ να υποτιμήσω το περίλαμπρο επιτήδευμα του υποδηματοποιού, το οποίο τιμώ εξίσου με το επιτήδευμα του συνταγματικού μονάρχη, όμως ταπεινά θα ομολογήσω ότι θα προτιμούσα να έχω τρύπια παπούτσια παρά έναν στίχο ατέχνως ομοιοκαταληκτούντα κι ότι προτιμώ πραγματικά να στερηθώ ένα ζευγάρι μπότες παρά ένα ποίημα.
Η Χρησιμότητα του Άχρηστου - Nuccio Ordine - Άργα, 2014
Μετάφραση: Ανταίος Χρυσοστομίδης