[…Σαν αγκαλιά και σαν κληματαριά, ο δεκαπεντασύλλαβος απλώνει…] “Γράμματα στον Μακρυγιάννη και άλλα λαϊκά” (Ηλίας Ανδριόπουλος, Μάνος Ελευθερίου) Στο δρόμο για την Πέρδικα Αίγινα Ήταν τ’ απόγευμα ωραίο, με μια ιδέα συννεφιάς κατά την μεριά της Αθήνας. Οι επισκέπτες τριγύριζαν εδώ και εκεί, ξεγλιστρούσαν ανάμεσα στους κίονες, γύρω στις πέτρες πηγαίνανε τις αρχαίες. Κάποιοι […]
Απόστολος Θηβαίος | Η μεταμέλεια
Τον γύρεψαν στο λιοτρίβι, στα υποστατικά και σε όλες τις ρούγες. Μόνον στο καλύβι του δεν πήγανε. Μα αυτός ήσαν εκεί και μαστόρευε μια ψάθινη καρέκλα, με τόση προσοχή, με πόσο μελετημένες τις κινήσεις. Σαν τον είδαν δεν του μίλησαν ευθύς, επειδή γοητεύτηκαν και ένιωσαν πως μες στην τέχνη του θα’πρεπε να τον αφήσουν πρόσκαιρα. […]
Alma Biancamano | Πρώτες πράξεις του καλοκαιριού
Pt.I Ιm Sommer kannst du Eis essen Όταν καλοκαιριάζει γεμίζω μια μπανιέρα με παγάκια και βουτάω μέχρι να γίνει το σώμα παγωτό *Ελεύθερη μετάφραση: το καλοκαίρι τρώμε παγωτό Pt.II Τζακαράντες Οι τζακαράντες άνθισαν Καταλάθος πάτησα τα ζουμερά τους πέταλα που πέσαν καταγής Έψαχνα παπούτσια για το καλοκαίρι Οι τζακαράντες άνθισαν Η φίλη μου πιάνει […]
Δήμητρα Καλλιγέρη | Το Τελευταίο «Τι Ρι Ρι»
Όλη η πόλη υπήρχε χωρίς συνείδηση. Μονάχα ο Ιωνάς βρισκόταν σε μία απ’ τις τυπικές του υπαρξιακές υπερδιεγέρσεις. Ένα περίσσευμα συνείδησης – και μαζί του, ένα βάρος αγωνίας. Είχε πάει τρεις το ξημέρωμα. Η πόλη κοιμόταν. Επικρατούσε τέτοια ησυχία, που σχεδόν άκουγες τα όνειρα των ανθρώπων της· τους εφιάλτες των σκύλων της· τη γαλήνια ψυχή […]
Αριστομένης Λαγουβάρδος | Το σώμα σου
Μπαχαρικά της Νουμιβίας θα καίω, δίπλα στο ανθοστόλιστο κρεβάτι, κι΄αγγίζοντας τη σάρκα τη ροδάτη, ευωδιαστούς στίχους θα λέω! -Θυμίζοντας τον ερωτιάρη Αλκαίο.- Στη νύχτα την πλανεύτρα και δροσάτη, όπου αργά σφαλνά το κάθε μάτι, σε καπνούς ωχρορόδινους θα πλέω, -από νάρδο και κινάμωμο- και πάλι, μέσα στη λάγνα και ροδόφεγγη κραιπάλη -στου λύχνου τ΄αχνοφώς που […]
Σοφία Στρατινάκη | Ο Μονόλυκος
Κάθαρση Το μούχρωμα έβαψε τα σαθρά δοκάρια μπλαβιά. Η σκιά μιας τεράστιας θηλιάς πρόβαλε στον απέναντι πλινθότοιχο. Η φλόγα του φανού τρεμόπαιξε, φοβισμένα, προδίδοντας ένα ετοιμόρροπο καλύβι που βαριανάσαινε την θλίψη των χαμένων του χρόνων. Ο Αρτέμης απίθωσε το ξύλινο σκαμνί ακριβώς κάτω απ΄το σχοινί, ελέγχοντας τις αντοχές του στο βάρος του σώματός του. Τα […]
Αργυρώ Πατσού | Σαχάρα
Αυτή η άμμος έχει εισδύσει από παντού και σε κανένα πέλαγος το στίγμα της δεν σβήνει. Δακρύζει πέλαγος στον αντικατοπτρισμό της ερήμου. Σκορπιός πεθαμένος κρυμμένος στο στήθος παλιό χαϊμαλί μου. Η Αργυρώ Πατσού είναι ποιήτρια, συγγραφέας, μεταφράστρια και παιδαγωγός. Έχει μεταφράσει πληθώρα βιβλίων για λογαριασμό διαφόρων εκδοτικών οίκων. Το 2011 κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις […]
Το πρόγραμμα του 13ου Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης
Λίγα λόγια για το 130 Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης Το Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης είναι ένα πενθήμερο διεθνές φεστιβάλ που πραγματοποιείται σε Λάρισα, Βόλο (Μακρινίτσα), Τρίκαλα, Καρδίτσα (Φυλακτή), και Αθήνα. Διοργανώνεται από τις εκδόσεις Θράκα και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού Δήμου Λαρισαίων, με την υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. […]
Τα σύνεργα της παραλίας
έργο με άγριο τέλος […στην αποβάθρα με περιμένει ένας σταυρός, δεν είναι δικός μου, δεν είναι δικός σου, μόνο είναι του φίλου που έφυγε για τον απάνω κόσμο…] Μάνος Χατζιδάκις Έργο […Παραλία σε πολυσύχναστο νησί. Όμορφο καλοκαιράκι, ειδυλλιακές παραλίες, νέες και νέοι στην αυγή του πρώτου έρωτα, μουσικές, αθλητές του μπιτς βόλει και φυσικά τενίστες. […]
Πωλλέτα Ψυχογυιοπούλου | Σκιές της εφηβείας
i. Γκρίζοι δρόμοι Στα ρημαγμένα ξέφωτα συλλέγει ξερόφυλλα αγάπης — μαύρες σκιές τα διαπερνούν. Αναδεύει σχήματα θολά στα ποδοπατημένα φύλλα του φθινοπώρου. Ασφυκτικά τα όρια τον περικυκλώνουν — σαν ιστοί αράχνης τον ρουφούν αργά. Τεντώνεται∙ οσμίζεται τη στυφή πνοή τους. Κι ύστερα, με μια έκρηξη, ισοπεδώνει τα πάντα. Ξέφρενη η κούρσα. Στο βάθος, γκρίζοι οι […]