Υακίνθη Στρατοπούλου | Ο Απρίλης έρχεται από μακριά

Άκρη τα μάτια σου δε βρίσκουν να σταθούν στην πιο γαλάζια γειτονιά ενός κόσμου στενού, μετρούν τις νύχτες τα πουλιά, τις μέρες κάποια σώματα ξεχασμένα. Ξυπνώντας κάποτε δεμένος σε κλουβί στη μέση της Ασίας αναζητάς τον ουρανό και τρία κύματα που διάβασες επάνω τους το ανάστημα της μοίρας, αν τότε γνώριζες πως ήταν ξένη τι […]

Απόστολος Θηβαίος | Ραγισμένη Βιργινία

Μια τυχαία συνάντηση με την κυρία Νταλογουέη, την μυθιστορηματική, κινηματογραφική κυρία μας καλής κοινωνίας. Μια γυναικεία περσόνα της Βιρτζίνα Γουλφ που υπέκυψε κάποτε στον εαυτό της. Εμφανίστηκε στο βάθος του φόντου. Ένα σημάδι μες στην προοπτική της πόλης. Ήταν καλοντυμένη, μάλλον για μια βραδινή περίσταση. Όχι μεταξύ φίλων, μα ίσως μια υποχρέωση που επιβάλλει έναν […]

Αλέξανδρος Αδαμόπουλος | Η Monique

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ    Η Monique Ένας μονόλογος Αθήνα 2024     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ     Η Monique ένας μονόλογος   ©Αλέξανδρος Αδαμόπουλος 2024 Απαγορεύεται κάθε χρήση τού παρόντος έργου χωρίς την έγγραφη άδεια τού συγγραφέα. Η αρχική μορφή τής σκηνικής αυτής εκδοχής του κειμένου, είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο: Αλέξανδρος Αδαμόπουλος «Ο Αδάμ και το μήλο» […]

Γιώργος Δήμος | Το ξύρισμα

Όλα ήταν κάπως παράξενα σήμερα. Δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώς πήγαινε στραβά, όμως σίγουρα κάτι έφταιγε. Το αισθανόσουν ακόμη και από τα μικρά πράγματα, όπως για παράδειγμα εκείνο εκεί το ξυράφι. Υπήρχε κάτι το διαφορετικό επάνω τους, παρόλο που όλα έδειχναν φυσιολογικά. Το ξυράφι, για παράδειγμα. Έμοιαζε ακριβώς το ίδιο με εχθές. Δεν είχε […]

Δημήτρης Καρπέτης | Ραίνω

Στη θρηνωδία της ασημαντότητας κάποιοι γονάτισαν αμαχητί. Η τοξική φύση του πόνου κατακρημνίζεται στο κενό. Μπολιάζω την ψυχή με την ωραιότητα. Πλάθω τη σιωπή με την αύρα σου. Εξωραΐζω τις ανυπόφορες ώρες ραίνοντας με ανθοπέταλα δυο μάτια ανόθευτα. Επέζησα, αναπνέοντας τα μυστικά που μας ενώνουν. Τράφηκα απ’τις σχισμές ενός κορμιού εμποτισμένου στην έκσταση. Ο Δημήτρης […]

Μανώλης Σημαντήρας | 02-20

Ονομάζομαι Μανώλης Σημαντήρας, μένω στο Παλαιό Φάληρο. Από νεαρή ηλικία ασχολούμαι με τη λογοτεχνία και τη συγγραφή και για μια δεκαετία έκανα μαθήματα Δημιουργικής γραφής. Το βιβλίο μου με τίτλο «02-20» έχει ως κύρια πηγή έμπνευσης την τριετή θητεία μου ως Δημόσιος Υπάλληλος στον Κρατικό Αερολιμένα Σκιάθου. Την εποχή εκείνη, στα μέσα της δεκαετίας του […]

Ο Δημητράκης λέει το ποίημα

Μια ιστορία πρώιμης ανοίξεως, δειλής Ξημέρωσε και πήρε εμπρός το σπίτι. Άναψε η μάνα του τη φωτιά, πάγωνε η άνοιξη και ήταν δειλά, τόσο δειλά τ’άνθη που προβάλλανε εδώ και εκεί. Τι να κάνει μια φωτίσα τόση δα; Θα’ρθει η άνοιξη βρε μάνα φέτος, ρώτησε ο Δημητράκης μέσα από την κάμαρη. Θα’ρθεί Δημητράκη μου, άντε […]

Η ποίηση ποτέ δεν σιωπά: ‘Υμνος προς τα αποδημητικά πουλιά των Τεμπών

  Ποιητές και ποιήτριες από όλη την Ελλάδα καταθέτουν το μήνυμά τους για να συντεθεί ο ύμνος – κατευόδιο προς τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών αλλά και φυλαχτό για τον αγώνα όλων αυτών των ανθρώπων που θα θρηνούν εσαεί τους αγαπημένους τους. Ο ύμνος ως ελάχιστος φόρος τιμής, θα αποτελεί ένα έργο εν προόδω, […]

Απόστολος Θηβαίος | Μια κρυφή συνάντηση

[…Διαγωνίως φυσάει από καιρό η παγωνιά του θανάτου…]   Πάνε δυο ώρες που γυροφέρνει εδώ πέρα. Περνάει δήθεν ανέμελος, βέβαιος πως θα ‘χει ξεχαστεί μέσα στην πόλη που βογκά σαν πληγωμένο ζώο. Να, τώρα θα στρίψει στον δρόμο από πάνω, τι δρόμο δηλαδή, ένα στενάκι πλακοστρωμένο ποιος ξέρει από τότε. Τις έχουν πάρει τις πλάκες […]